Βιολογικό μέλι, πολυτέλεια ή ανάγκη;
Αν πριν από 20-30 χρόνια κάναμε αναφορά στην λέξη «βιολογικό» μέλι σίγουρα όλοι οι καταναλωτές θα μας κοιτούσαν με περιέργεια και πιθανόν με ειρωνεία. Αυτό μπορεί να ήταν λογικό για έναν καταναλωτή που δεν γνώριζε την διαδικασία της μελισσοκομικής παραγωγής. Το ίδιο μπορεί να ίσχυε και για ένα μελισσοκόμο που έκανε χρήση Μαβρίκ, Φουμιντίλ, Τεραμυκίνης και Ναφθαλίνης ή Κυροσκολίνης για να καταπολεμήσει ασθένειες και παράσιτα χωρίς να γνωρίζει φυσικά ότι αυτά θα απαγορευόταν στην συνέχεια ως επικίνδυνα για την ανθρώπινη υγειά.
Επίσης πριν από 30 χρόνια η συλλογή μελιού από τις μέλισσες γινόταν από αυτοφυή φυτά και όχι από οργανωμένες καλλιέργειες όπως είναι το βαμβάκι, ή η ελαιοκράμβη.
Όμως όλα αυτά πριν από 2-3 δεκαετίες …
Σήμερα τι γίνεται; Γιατί μπήκαμε στην διαδικασία της βιολογικής μελισσοκομίας;
Και πως είναι δυνατόν να υπάρχει βιολογική μελισσοκομεία;
Αυτά τα ερωτήματα είναι από τα πιο συχνά που μας θέτουν οι καταναλωτές όταν τους ενημερώνουμε πως το μέλι μας είναι πιστοποιημένο βιολογικό.
Αν θα θέλαμε να δώσουμε μια απάντηση σ’αυτά τα ερωτήματα θα μπορούσαμε να επικεντρωθούμε σε τρεις κυρίως πρακτικές που εφαρμόζουμε στην βιολογική μελισσοκομία.
Απλά και χωρίς πολλές λεπτομέρειες που θα μπορούσαν να μπερδέψουν και να κουράσουν τους καταναλωτές θα πούμε πως τρία είναι τα βασικά σημεία που προσέχουμε και εφαρμόζουμε στηνβιολογική μελισσοκομία και αυτά είναι:
Την επιλογή της χλωρίδας όπου θα γίνει η μελιτοσυλλογή
Την επιλογή των σκευασμάτων για την αντιμετώπιση ασθενειών, ακάρεων ή παρασίτων και
Την συντήρηση των άδειων κηρηθρών όταν αυτές δεν είναι μέσα στις κυψέλες.
Διαβάστε για τον τρόπο παρασκευής του βιολογικού μελιού εδώ